dinsdag 31 juli 2012

Schilderij (2)


Van dat andere schilderij moest ik de lucht nog wat uitwerken, maar dat is nu ook af.*

* Kijk, en nu ik m'n oude liefde, het schilderen, weer heb opgepakt, is Noordwijk opeens ook met twee treffers in de labelwolk vertegenwoordigd.

maandag 30 juli 2012

Schilderij (1)


M'n laatste schilderij. Het waaide wel een beetje gisteren, dus ik moest m'n ezel stevig vasthouden. Tot ik ergens, tussen alle aangespoelde rommel, een touw vond. Ja, toen ging het een stuk beter. Ik ben er wel tevreden over hoe het geworden is.

woensdag 25 juli 2012

Sunset Blvd

Bij Sunset, daar liggen nu toch zeker al zo'n twee, drie maandsalarissen, schat ik. Je kan er een hele tijd wegblijven, maar dan lokt het weer. De kaart is er in al die jaren nooit veranderd, en dat is maar goed ook. Favoriet waren lange tijd de quesadillas. Dat zijn tortillapannenkoekjes met kip en salsasaus, pesto, rode ui, cheddar en tomaat, geserveerd met guacamole en zure room. Maar die cheddar maakt het wat zwaar, en ook de frites die erbij geleverd worden. Maar die frites zijn wel lekker bij Sunset, een beetje Vlaamsig. Die mis je dan weer bij de huidige favoriet, de caesarsalade met ossenhaaspuntjes. Dat is al een maaltijd op zich, dus om daar dan weer apart frites bij te bestellen. Het is goed daar even mee te wachten.


In de winter kan het guur zijn, daar in die bocht van de boulevard. Het kan er stormen, maar dan neem je de artiesteningang. Binnen is het altijd gezellig druk. Je viert er je verjaardag of hebt er een zakendinertje. Sunset is sowieso een goed aanlandpunt om zomaar wat te drinken.


Groot is het contrast met de zomer. Reserveer dan bij voorkeur een plek op het terras, het hoge, achter het glas – tegenwoordig kun je daar zelfs nog een treetje hoger –, met je rug naar het restaurant. Dat is het oosten. En omdat er uit het noorden ook geen wind waait op die plek, is het er verzengend heet, zoals het er vanavond was. En wat een uitzicht komt daar dan nog bij!

maandag 23 juli 2012

Porto Pino


Aan de Haven numero 40 in Leiden zit een alleraardigst restaurantje: Porto Pino. Bij deze Italiaan bestel je geen pizza of pasta, maar krijg je, zonder een menukaart in te zien, de hele avond door gerechten voorgeschoteld die niet speciaal bedacht zijn om je buik te vullen.
Omdat een menukaart ontbreekt, is er alle tijd voor een goed gesprek. In deze eetgelegenheid geen overpeinzingen van wat zal ik nu weer eens nemen, en als ik dit nĂș neem, neem ik dat de volgende keer, maar daar heb ik nu juist trek in. Hier is het zitten en eten en krijg je gewoon de hele 'kaart'. Wat er dan op tafel komt, is alleen bedoeld om de tong te strelen. Want hier draait alles om de smaakpapillen. Om puur genieten. Van de lekkerste hapjes uit het zonnige zuiden. Alles even fris en vers bereid.







Wel even reserveren!

vrijdag 20 juli 2012

Tikje gehad

Ik zou het ook niet pikken, als trommelaar, dat er een zielig pad naar je wordt genoemd.
Tamboerboulevard. Kijk, dat is wat. Daar valt over te marcheren. In rechte lijnen, met trommels, toeters en tamboerijnen.

We zingen dan Een nieuw lied: Rom bom bom zoo slaat de trom, uit 1830, te vinden op de DBNL-website.

dinsdag 17 juli 2012

Rijnsburg


Ik kom hier wel eens langs. Het is in Rijnsburg. Ik denk dan altijd dat ik in het land van de Amish terechtgekomen ben. Alleen de koetsjes ontbreken nog.

vrijdag 13 juli 2012

Intouchables

Er zijn er die hebben 'm al drie keer gezien.



Je hoeft er niet meteen de hele bioscoop voor af te huren, zoals Madonna, maar als je genoeg vrienden had...

donderdag 5 juli 2012

Blond


Altijd weer een feest om in het Concertgebouw te zijn. Gisteren met als speciale gast Hare Koninklijke Hoogheid Prinses MĂĄxima der Nederlanden. Blond, boven de E van MAHLER. Naast me, op stoel 5, m'n eigen speciale gast, ook blond, maar veel scherper. Tastbaar.