donderdag 28 oktober 2021

De stempelkaart – West Highland Way (5)

De stempelkaart, met de stempels van dag tot dag.

We hadden ook een stempelkaart. Op verschillende plekken onderweg moesten we een stempel halen, in pubs en andere gelegenheden, verschillende stempels. En aan het eind van de West Highland Way leverde dat dan een officiële oorkonde op dat je dat hele eind gelopen had. Heel leuk.

De voorkant van de uitklapbare stempelkaart.

Soms was het echt zoeken naar zo'n pub. Ik weet nog dat we in een dorp waren waar de weg in een ronding naar beneden liep. Het regende heel erg, dus we waren blij dat we vanwege die stempel naar een pub gestuurd werden. Toen het opklaarde en we weer naar buiten konden, moesten we dezelfde weg weer terug omhoog, maar we bleven in cirkels door dat dorp lopen en vonden met moeite het pad terug. En zo groot was dat dorp niet.

De route op de achterkant van de stempelkaart.

We hadden al de vragenlijst van de student die onderzoek deed naar de beleving van de West Highland Way. Met de stempelkaart erbij hoefden ons in ieder geval niet te vervelen onderweg. En dan moest er ook nog gelopen worden.

zaterdag 23 oktober 2021

Aan het begin bij de poort – West Highland Way (4)


Aan het begin bij de poort in Milngavie stond een student die onderzoek deed naar de beleving van de West Highland Way. Of we daaraan mee wilden doen? Dat wilden we wel. We kregen allebei een mapje met vragenlijsten die we dan aan het eind van iedere wandeldag moesten invullen. Vragen over hoeveel kilometer je die dag gelopen had en hoe dat gegaan was, over de moeilijkheidsgraad van het parcours, wat voor cijfer je aan de verschillende aspecten van dat parcours wilde geven, dat soort dingen. Leuk om te doen. Je had een extra doel tijdens het wandelen, waardoor dat wandelen nog meer beleefde.

zaterdag 16 oktober 2021

De massagestoel – West Highland Way (3)

De eerste dag van een langeafstandswandeltocht heb je altijd de gebruikelijke spierpijn, omdat je opeens meer en anders beweegt dan normaal. De dag erna loop je die spierpijn eruit en de derde dag heb je nergens meer last van en blijf je verder in topvorm. Wat mooi dat we aan het eind van de eerste dag in Drymen in een B&B terechtkwamen met een volautomatische massagestoel die ook nog eens lekker warm was. Zo waren we de tweede dag al in topvorm.


En wat een gezellige B&B was dat toen nog, met een reuzeaardige gastvrouw en gastheer. De B&B, met de naam Braeside, is later overgenomen door de een of andere onpersoonlijke organisatie. Als je gaat zoeken zie je er plaatjes van met de buitenkant trendy grijs geverfd en binnen veel zogenaamde gezelligheid. Maar onder de knop 'contact' geen enkele persoon meer, geen naam van wie dan ook. Zo jammer.

B&B Braeside in 2010.

zaterdag 9 oktober 2021

Nog zo'n groepje huizen – West Highland Way (2)

 

Aan het begin van de West Highland Way, als je net door de 'poort' bent in Milngavie, de startplaats van dat langeafstandspad, heb je ook zo'n groepje huizen waarbij je moet denken aan Ramsay Garden. Ik ben er nog niet achter hoe het dorpje heet, misschien een mooie buitenwijk van Milngavie, want volgens de tijdstippen tussen de verschillende foto's zijn we hier pas een kwartiertje onderweg. Ik schreef er al eerder over, op 14 februari 2012. Dat is lang geleden.* Maar nu krijgt dit groepje huizen nog eens de volle aandacht. En over die poort waar je doorheen moet, schreef ik ook al.

* Tussen het eerste en het volgende deel in een serie blogberichten kan best ruim negen en een half jaar zitten.

zondag 3 oktober 2021

Ramsay Garden – 'de Zwitserse huizen'

Ramsay Garden, 13 september 2004. Rechts zijn nog de tribunes te zien van
The Royal Edinburgh Military Tattoo, die net voorbij is. Ramsay Lodge ('Goosepie House')
is het huis met het puntdak en de balkons rondom net rechts van het midden. 

Dit zijn de huizen van Ramsay Garden, op Castlehill, onder aan de esplanade voor Edinburgh Castle, een meer dan gevarieerd appartementencomplexje, met erkers, torentjes, puntdaken, muren in wit en rood en van natuursteen, een gezellige binnenplaats met aan de gevel toegangstrappen naar de voordeuren en zoals dat vroeger gebruikelijk was, afvoerbuizen voor de riolering. Vanaf het begin dat ik er kom, in Edinburgh, noem ik dit complexje al 'de Zwitserse huizen'.

George Manson, Ramsay Lodge, Edinburgh. National
Galleries Scotland, aquarel, 18,9 x 13,4 cm.

Ramsay Garden is ooit begonnen met Ramsay Lodge, een achthoekig huis, bijgenaamd 'Goosepie House', van de dichter en pruikenmaker Allan Ramsay the Elder (1686-1758), dat hij liet bouwen in 1733. Zijn zoon, de hofschilder Allan Ramsay (1713-1784), breidde het huis aan de oostzijde uit met drie huizen. In 1760 werden de huizen aan de noordwestzijde aangebouwd.